Mikrodawkowanie to praktyka używania niezmiernie małych ilości substancji psychoaktywnych w celu osiągnięcia subtelnych rezultatów terapeutycznych, bez intensywnych i niepożądanych efektów ubocznych. W przeciwieństwie do tradycyjnego spożycia substancji psychoaktywnych, w jakim miejscu dawki są w dużym stopniu pokaźniejsze oraz skutki uboczne zdołają być niepewne, mikrodawkowanie ma na celu osłabianie niebezpieczeństwa i dostanie wartościowych wyników terapeutycznych. Mikrodawkowanie może być stosowane z różnymi substancjami psychoaktywnymi, takimi jak LSD, psylocybina, ketamina czy cannabis. Przykładowo, w przypadku LSD, mikrodawkowanie polega na spożywaniu niezmiernie niskiej dawki (zwykle 10-20 mikrogramów) co kilka dni, by zdobyć delikatne rezultaty, takie jak usprawnienie nastroju, kreatywności i motywacji, bez doznawania stereotypowych rezultatów ubocznych takich jak halucynacje oraz dezorientacja.
Aplikacja mikrodawkowania substancji psychoaktywnych jest w szerokim zakresie wykorzystywane w postanowieniach terapeutycznych. Badania wykazują, iż mikrodawkowanie powinien przynosić profitów w leczeniu przeróżnych zaburzeń mentalnych, takich jak depresja, przerażenie, napięcie pourazowy czy ADHD. Mikrodawkowanie może pomóc zwiększyć koncentrację, kreatywność i produktywność, a również polepszyć nastrój i podwyższyć poczucie dobrostanu. Jednakże, jak w przypadku każdej substancji psychoaktywnej, istnieją też ryzyka połączone z mikrodawkowaniem. Nawet niskie części substancji psychoaktywnych mogą prowadzić do niepożądanych skutków ubocznych, takich jak boleści czaszki, mdłości czy wyczerpanie.
+Tekst Sponsorowany+
